Vandaag vertelt mijn nicht over haar relatie met God. Ik heb Annelies super kei graag omdat ze heel erg lief is.
En vroeger heeft ze ons op vakantie eens met haar dwarsfluid begeleid ?toen we een vals liedje zongen voor moederdag. Reden genoeg voor lief te zijn, niet?!
En toen was ze ook mijn jeugdleidster en gaf ze me niet op mijn kop als ik idiote dingen zei of deed of keek vanwege mijn geen-sociaale-vaardigheden syndroom. In plaats daarvan stuurde ze me mailtjes in mijn moeilijkste periode en hield haar inbox open. ?Daarom ga ik als ik later terug klein ben tekeningen maken voor haar om op haar ijskast te plakken.
Ik ben Annelies, getrouwd met een fantastische man en mama van 2 prachtige dochters. Naomi heeft me gevraagd om iets te schrijven over mijn dagelijkse leven met God? Ik besef nu dat dit best wel een uitdaging is 🙂 God is heel duidelijk aanwezig in mijn leven. Maar om dit aan anderen uit te leggen, is toch wel moeilijk. Interessant om hier over na te denken, want het is toch echt mijn doel om Gods grootheid aan anderen bekent te maken. Hij is zo […]
Ik heb al jaren af en aan een dagboek bijgehouden. Ik krabbelde altijd woorden op papiertjes. Maar ik besefte nooit hoe graag ik eigenlijk schrijf tot ongeveer een jaar geleden.?Mijn hoofd is zo chaotisch, en er is altijd zo veel waar ik tegelijk mee bezig ben. Schrijven zorgt er soms gewoon voor dat ik mijn verstand niet verlies.
En dan ben ik ook zo snel om te zeggen wat ik denk, al heb ik het zelf nog niet eens uitgedacht. Schrijven is traag en je kan het bewerken en verbeteren, als je de tijd maar wil nemen.
Schrijven is therapeutisch.
Het is leuk en het is jezelf iedere keer weer een beetje beter leren kennen.
Schrijven is herinneringen opslagen. Ze veilig bewarden. Om nu te lezen, of later.
Als er iets werd gezegd en je was er niet…dan heb je het gemist. Maar als het wordt opgeschreven? Dan ben je nooit te laat om het nog te lezen.
Dus voor de 31 dagen uitdaging? Verzamel en schrijf ik verhalen. Verhalen over hoe Jezus levens veranderde, en hoe Hij dat blijft doen.
Ik wil het allemaal neerschrijven. Hoe God op de speelplaats is en hoe Hij ook in […]
lk kan me nog heel goed het moment herinneren dat ik besloot om Jezus te volgen. Ik was 9.
Het was in het vieze, oude huis waar mijn zusje Loorke geboren werd. Het huis waar ik een geit had die dezelfde naam heeft als mijn schoonmoeder. Hier is ze, mijn lieve kleine geitje.
Later was ik zeker dat het niet echt was geweest. Ik was nog steeds even ongeduldig en ongehoorzaam. Ik hoop dat geen van mijn kinderen teveel op mezelf zal lijken in dat opzicht. Als ik mezelf zou omschrijven, zou het iets zijn in de zin van: een kleine, emotionele, temperamentvolle verschrikking…
Hoe teleurgesteld zou ik geweest zijn als ik toen al had geweten dat ik op mijn 24ste nog steeds met dezelfde dingen zou worstelen! Mijn zus daarentegen, die was een echte Christen. Ze werd nooit zo boos en deed nooit zulke stoute dingen als ik. Ik vond dat ik me pas een echte Christen kon noemen wanneer ik perfect was. Als mensen me vroegen wanneer ik Jezus in mijn leven gevraagd had, vooral mensen die ik goed kende, vertelde ik nooit over dit moment. Ik was zo beschaamd over het feit dat ik nog zo […]
Vandaag vertelt Sara over hoe haar relatie met God begon. Als kleine meisjes zaten we samen in de zondagschool en als wat grotere meisjes, na de omzwervingen van mijn familie, zaten we samen in de jeugd. Ze is een stille, leuke, schat van een meid en speelt super mooi viool. Ik ben heel blij dat ze hier haar verhaal wil delen! Later in de 31 dagen serie komt er nog een tweede deel van haar verhaal!
Het verhaal van mijn bekering is redelijk gewoon en niet bijzonder spectaculair, in die zin dat ik niet van de ene op de andere dag tot geloof ben gekomen met een totale levensommekeer tot gevolg.
Ik heb het geluk gehad om in een christelijk gezin geboren te zijn. Van jongs af aan vertelden mijn ouders over God. Mijn zus en ik kregen de verhalen uit de Bijbel voorgelezen. We groeiden stilletjes aan op en hadden de gewoonte om??s zondags mee naar de kerk te gaan. Gelukkig is er nooit een moment gekomen, dat ik niet meer naar de kerk wilde. Het is Gods genade geweest die mij op het rechte pad heeft gehouden en die voorkomen heeft dat ik grote […]
Vandaag heb ik de eer van het verhaal van mijn schoonmama te mogen delen! Ik houd van al deze verhalen die worden neer geschreven over al de verschillende manieren die God gebruikt om Zijn kinderen dichter naar zich toe te trekken, hoe Hij zijn liefde en Zichzelf toont! Lees deel 1 hier
Ook in Amerika kan je babysitten… dat deed ik voor de twee buurkinderen, Derek en Kara. De kinderen waren schatten maar met die ouders scheelde toch wat… de manier dat ze omgang hadden met elkaar en met hun kinderen ? Dat was niet zoals ik het gewoon was. In hun huis was er ook een sfeer die ik niet kon plaatsen, liefde en zachtmoedigheid en geduld en … ik had geen idee hoe er mee om te gaan. Het was vooral de verdraagzame liefde die mij vreemd was.
Deze mama was begaan met haar jonge kinderen en zelfs wanneer ze na een stout iets terecht gewezen werden, of op de? broek kregen, gebeurde dit in liefde en gingen ze ter afsluiting van het gebeuren samen op de knieen, bidden om vergeving! Ik weet het? niet zeker maar ik denk dat ik meer dan eens daar […]
Vandaag heb ik de eer van het verhaal van mijn schoonmama te mogen delen! Ik houd van al deze verhalen die worden neer geschreven over al de verschillende manieren die God gebruikt om Zijn kinderen dichter naar zich toe te trekken, hoe Hij zijn liefde en Zichzelf toont!
Mijn verhaal is zeker anders dan anderen . Wanneer de Here Zijn oog op je heeft en je Hem een kiertje opening geeft neemt Hij je serieus. Even in de tijd teruggaand wil ik je meenemen op een heel aparte reis.
God is eigenlijk steeds aanwezig geweest in mijn? jonge leven. Mijn grotere broer is vijf jaar ouder dan? ikzelf en wanneer ik 7 was vertrok hij op kostschool ver weg van huis. Hij zou misschien wel priester worden…
Hij kwam drie keer per jaar naar huis; met kerst, pasen en de zomervakantie. Tijdens elke vakantie had hij 2 speciale boeken bij, het Oude en het?Nieuwe Testament. Naarmate ik ouder werd en beter ging lezen werden dit twee boeken waar ik elke vakantie mee op stap was om er zoveel mogelijk in te lezen. Vooral het Nieuwe testament verslond ik telkens weer opnieuw. De man Jezus die daar in beschreven werd […]
Het was een mooie zomerdag, eind July 1984. De warmte nodigde uit om een ijsje te eten, en de ijsman reed alle staten van Leuven-Heverlee af. Ook de drukke Tervuursetweg. Hij nam rustig de tijd om zijn waren aan de man te bregnen. Maar die dag zou voor het gezin van Richard en Maartje Mommaerts de tijd plotseling stil komen te staan..
Richard groeide op in een niet al te harmonieus gezin. Alcohol speelde er een te grote rol. Drank maakt de tongen los, en soms ook de handen… Zijn broer stierf en zijn vader pleegde zelfmoord.
De ervaringen van zijn kinder en jeugdtijd deden hem?in zijn huwelijk niet echt naar kinderen verlangen, maar toen zijn dochter Nicky geboren werd, was ze al snel echt ‘zijn maatje’. De goede tijden waren eindelijk aangebroken.
Tot die fatale dag in juli ’84.
“Ik stak de straat over om ijs te halen” herinnert Maartje zich nog heel goed. “Nicky, toen negen en een half jaar, kwam mij achterna gelopen en ik waarschuwde ze om uit te kijken voor de auto’s. In de veronderstelling dat ze mij zou volgen, ging ik verder. Maar Nicky draide zih om en liep terug…reicth onder […]
|
|
