Het boek ‘Christy’ eindigt met de zin ‘De vreugde van de kinderen was in zijn gezicht.’
Ik denk vaak aan die zin als ik Abel zie lachen. Hij is zo vol met dolle pret. Hij heeft echt ‘ de vreugde van de kinderen’. Hij doet me denken aan al die bijbel verzen die het over vreugde en kinderen hebben: wees als een kind, laat de kinderen komen… Ik kijk naar Abeltje zijn grote lach als ik hem van school ophaal of als hij het sap krijgt waar hij zo naar verlangde. Alsof er nooit meer iets slechts kan gebeuren. En ik denk dat ik meer zoals hem moet zijn daarin. ?Vol blijdschap, pret, verwachting, verbazing en vreugde met wat het leven brengt.
Vanochtend zat hij bij mij op schoot en zongen we ‘Old McDonald had a farm’ wel duizend keer. Met alle soorten dieren. Zijn gulle lach was heerlijk en zijn knuffels onverwacht. We lazen boek na boek en we hadden het gezellig en warm.
Het was leven, en het was goed. En ik was precies waar God me op dat moment wou, en ik deed wat Hij me te doen gaf.
Ik vond zo veel kleine cado-momentjes!
Ik ben aan het leren om plannen en schema’s achterwege te laten en God te vertrouwen. Het gaat super traag. Ik wil mijn dag, week en leven plannen. Ik wil in controle zijn en weten wat er gaat gebeuren en dan wil ik gissen naar anderen mensen hun woorden en daden, en dan wil ik gekweld wakker liggen nadenken over alles wat ik zei, alles wat ik niet zei, en alles wat ik had moeten zeggen.
God heeft me zitten vertellen dat dat niet is hoe het loopt. Hoe dat het dan wel gaat, volgens hem, is zo’n beetje zo: Ik leef. Hij overziet alles dat er gebeurt. Ik vertrouw op Hem, dat Hij groter en slimmer en wijzer is dan ik ben. Het leven gebeurt en ik eer God door mijn leven en God is goed. Einde van verhaal.
Ik ben erg bemoedigt geweest door verschillende momenten de laatste tijd, waarin ik me geen zorgen maakte! Het was nogal zalig en ontzettend. Ik kijk er naar uit om nog meer van die momenten te hebben, in plaats van de bezorgde momenten.
Nu is het middagdutje officieel gedaan, en we zullen nog wat verder zoeken naar kleine vreugdes. En grote.
Gelinkt met Lisajobaker.com voor Five Minute Friday: Joy
The book ‘Christy’ ends with ”The joy of the children was in his face.’
I often think of that sentence when Abel laughs. He is so full of glee, overjoyed with life, he really has ’the joy of the children’. ?He makes me think of all those bible verses that talk of joy and of children: being like a child and letting the children come. I look at Abel’s huge grin when I pick him up from school or when he gets the juice he so longed for. Like nothing bad can ever happen again. And think I should be more like him. Full of joy, anticipation, surpise and glee at what life brings.
This morning he sat on my lap and we sang ‘Old McDonald had a farm’ a zillion times. With every imaginable animal included. His smile was delicious and his hugs unexpected. We read book after book and were cozy and snug.
It was life, and it was good. And I was exactly where God wanted me at that moment, doing what He gave me to do.
I found lots of little joys.
I’m learning to let go of schedules and lists and to trust God but it’s going ever so slow. I want to plan my day, my week, my life. I want to be in control and know what’s going to happen and then I want to second geuss everybody else’s words and actions, and then I want to lie awake at night and agonize over everything I said, everything I didn’t say, and everything I should have said.
God, however, has been telling me that is not the way it goes. The way it goes, according to Him, is something like this: I live. He oversees everything that happens. I trust that He’s bigger and smarter and wiser then me. Life happens and I glorify God with my life and God is good. End of story.
I have been very encouraged that there have been several moments lately in which I was not worrying. It was quite exhilarating, really. I’m looking forward to having more of those moments and less of the worrysome ones.
And now naptime is officially over, and we will try to find some more little joys. Maybe even big ones.
Linking with Lisajobaker.com for Five Minute Friday: Joy
?
?
Thanks for writing this week. Your son sounds like a delight – I like the reference to “as if nothing bad will ever happen again”. I see that in my own kids – they get caught up in the moment and all is delightful without a worry in the world. I think you’re right – we would all do well to do that a bit more often.
Popping over from Five Minute Friday … have a great week!